کد مطلب:109223 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:109
[صفحه 308] رساله الی الاشعری از بنده خدا علی امیرالمومنین به سوی عبداله پسر قیس اما پس از ستایش خداوند به تحقیق رسید به من از تو گفتاری كه آن بر سود و ضرر توست چون آمد بر تو فرستاده من بالا زن دامن خود را و محكم ببند بند زیر جامه ات را و بیرون ای از سوراخ خود و برانگیز كسی را كه با توست و اگر (امر ما را) راست پند پشتی بیا و اگر سست شدی دور شو و به خدا سوگند آورده می شوی هر جا كه هستی و رها نمی شوی تا آمیخته شود گوشت تو به استخوان تو و.... تو به خشك تو و تا شتابانیده شوی از جای نشستن خود و بترسی از پیش خود مانند ترسیدن تو از پشت سر خود و نیست آن (فتنه) آسان چنانكه می پنداری ولیكن آن حادثه بزرگی است باید به مركبش سوار شد و سختیهایش را هموار ساخت و كوههای ناصافش را صاف نمود پس اندیشه خود را به كار گیر مالك شو بر امر خود و بگیر بهره و نصیب خود را و اگر ناخوش داری پس دور شو به سوی تنگی و غیر رستگاری و سزاوار است دیگران از تو كفایت كنند در آن حال كه تو در خوابی تا نگویند فلانی در كجاست به خدا سوگند آن حق است با دست مرد حق انجام می گیرد باكی ندارم از آنچه می كند خدانشناسان والسلام
صفحه 308.